AFP

2002-2007 yılları ortasında AKP iktidarının birinci Meclis Lideri olan, 2009-2015 ortası da Başbakan Yardımcılığı ve Hükümet Sözcülüğü yapan, akabinde faal siyasetten çekilen Bülent Arınç,Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan için “Kardeş diyebildiğim insan bana sahip çıkmazsa gücenirim. Bunun helallik olarak bana dönmesini isterim” dedi.

Erdoğan’la vakit zaman fikir ayrılıkları yaşasa da bir vakitler en yakınlarından biri olan Arınç, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nde sıkıntılar olduğunu söyledi, “Yargı bağımsızlığı için iklim değişmeli” diye konuştu. Cemaatlerin denetlenmesi gerektiğini belirtti.

AKP önderi Erdoğan’a muhalefet etmemek üzere bir ‘içtihatta bulunduğunu’ da belirten Arınç, “Beni fazla zorlamasınlar. Zira içtihatlar vakit zaman değişebilir” sözlerini kullandı.

Kasım 2020’de Selahattin Demirtaş ve Osman Kavala’nın uzun tutukluluk müddetlerini eleştirmesinin akabinde MHP başkanı Devlet Bahçeli’nin sert tenkitlerine maksat olan ve Cumhurbaşkanlığı Yüksek İstişare Heyeti’nden istifa eden Arınç, BBC Türkçe‘nin sorularını yanıtladı:

2000’li yılların başına kadar, yaklaşık 30 yıl Necmettin Erbakan çoğunlukla muhalefetteydi, yasaklar oldu. Buna karşın bu hareketten, bugün hâlâ tesirli olan güçlü bir takım çıktı. AK Parti 20 yıllık iktidarında bu türlü bir takım üretebildi mi?

Bizim siyasete başlamamız, gelişmemiz, güçlenmemiz, muhakkak bir üslup kazanmamız Erbakan Hoca’nın sayesinde olmuştur. Onun için bugün Abdullah Bey’i cumhurbaşkanı yapan, Bülent Bey’i meclis lideri yapan Sayın Erdoğan’dır derlerse, bunların hepsi bir kenara, bizim hepimizi Erbakan Hoca yetiştirdi. Bizi milletvekili yapan da belediye lideri yapan da odur.

Bu takımlaşma bugün sermayeden yiyor. 20 yıldan bu yana kaliteli, hoş beşerler da yetişmiştir lakin bugün bunların büyük kısmı idarede yahut hükümet etmede sorumlu mevkide değildir.

Bugün Sayın Erdoğan’ın eksik kaldığını düşünüyor musunuz?

O kendi tercihidir. Etrafını o tercih ediyor, birlikte çalıştığı insanlara o karar veriyor. O insanların iyi, başarılı yahut kalitesiz olup olmadıklarını ona sormak lazım. Ben onlar hakkında rastgele bir negatif, olumsuz beyanda bulunamam, saygısızlık olur. Fakat bunu keder edinen beşerler için söylüyorum, kimse zorla birilerini Sayın Cumhurbaşkanımızın yanına getirmedi. Ailesinden başlayarak suya atılan taşın dalga dalga yayılması üzere, bu etrafın tamamı Sayın Cumhurbaşkanımızın şahsen kendi isteğiyle olmuştur.

2002’de Sayın Erdoğan siyasi yasaklıydı. Bize “Siz iktidara gelseniz başbakanınız kim olacak?” diye soruyorlardı. O vakit dedim ki “Bizim gücümüz buradan geliyor, ben size 10 tane başbakan adayı ismi sayacağım. Abdullah Gül, Bülent Arınç, Cemil Çiçek, Abdüllatif Şener…” 10 isim saydım.

Eşitler ortasında birinci Tayyip Beyefendi olmalıydı zira çok harika bir belediye başkanlığı yaptı. Cezaevinden çıkınca halk kahramanı haline geldi. Lakin o olmadan biz seçime girdik. Demek ki o olmasa bile AK Parti harika bir parti olarak geliyordu.

Sizin birçok sözünüz siyasi literatüre girdi. ‘Özgül ağırlık’ da bunlardan biri. Erbakan’ın, Demirel’in, Ecevit’in vaktinde partilerinde özgül tartısı olan çok sayıda isim vardı. Ancak son devirde AK Parti’de bu sayı bir oldukça azaldı. Bunun sebebi nedir?

Bunun sebebi de kendi tercihleridir. Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi, bu sistemi savunanlardan birinin tabiriyle -ki bunun Mehmet Uçum’a ilişkin olduğunu söylüyorlar- bugünkü sistem tek kişilik bir hükümet sistemidir. Onun tabiri olarak söylüyorum, gerçek de budur.

Bu sistem şu anda tıkır tıkır işlemiyor. Sistemin tümü için demiyorum ancak uygulamada bir grup meşakkatler ortaya çıktı. Sanıyorum Sayın Cumhurbaşkanı da bunun farkında.

İkincisi Ahmet Davutoğlu’ndan sonra çok konuşulan bir sorun, düşük profilli başbakan… Bu bizim yapımıza uygun değil. Düşük profil deyince, her şey uygunuyla doğrusuyla bir numaraya yönelince, özgül yükü olan kişi kalmadı. Kala kala bir ben kaldım, onun da ne kadar azaltıldığını görüyoruz.

Sizin danışmanlarınızın Gülen yapılanmasıyla ilişkili olduklarına dair haberler çıktı. Bu özel bir tercih miydi?

Türkiye’de bu olayı şöyle yorumlamak lazım. Gülen’in çok tasvip edenleri, çok hayranları olmuştur. Fakat hiçbirimiz onların bir gün bir darbe teşebbüsüne katılabileceğini bilmiyorduk.

Tahminen birinci kere sizde söylemiş olacağım. Ben son periyotta Terörle Gayret Yüksek Heyeti Başkanı’ydım, Ulusal Güvenlik Konseyi’yle (MGK) hükümet ortasındaki bağlantılardan sorumluydum. 2016’nın başına kadar tekraren MGK toplantılarına girdim. Hiçbirisinde ‘FETÖ terör örgütü’ ismiyle bir tehlikeden bahsedilmedi. MGK’nın gündemine girmeyen bir mevzuyu sokaktaki vatandaşın bilmesi nasıl mümkün olacak?

Benim danışmanlarımın da birkaç tanesi yargılandı, bir tanesi mahkumiyet yedi.

Örgütün ne boyutta olduğunu bilmiyordunuz fakat bu danışmanınızın örgütle iltisaklı olduğunu biliyor muydunuz?

Hiçbir halde bilmiyordum. Şayet birileri şad olacaksa yemin edeyim, vallahi de billahi de tallahi de bu türlü bir örgütle alaka içinde olduklarına dair bir emare görmedim.

MGK gündemine gelmedi diyorsunuz lakin Gülen yapılanmasına mensup birtakım bireylerin TSK’ya girmiş olduklarını ve buna dair raporların yazıldığını fakat bir adım atılmadığını biliyoruz. Sayın Davutoğlu da söyledi bunları, o devir başbakandı. Siz farklı bir halde geldiğini mi söylüyorsunuz?

Sizin bahsettiğiniz karar 2004’te irticayla gayret ismiyle alınmış bir karardı. O vakit Meclis Başkanı’ydım, meclis liderleri MGK’ya katılmaz. Yüksek Askeri Şura (YAŞ) kararlarıyla bunları ihraç ediyorlardı. Kabahatler da namaz kıldığı tespit edildi, eşinin başında örtü var, gümüş yüzük takıyor diye suçlardı… Biz bunlara 20 sene evvelinden beri karşıydık. YAŞ kararlarıyla ihraç edilmiş insanların 2010 referandumuyla iade-i prestijini sağladık.

Benim bahsettiğim 17-25 Aralık 2013 sonrası gelen raporlar.

O raporlarda hiçbir şey yok. Şu var yalnızca, madem tezimi ortaya koydum… 17-25 Aralık’ın biraz öncesinden sonrasına kadar bu yapıya isim vermek için toplandık. Koyduğumuz isim Paralel Devlet Yapılanması’ydı. Arttan ‘legal görünümlü yasa dışı yapılanma’ ismini taktık, bunda da FETÖ ismi yok. Bir vakıf, dernek olarak, cemaat olarak kurulmuşlar lakin bir yasa dışı yapıya dönüşmüşler.

Daha evvel ‘dindar insanların Gülen yapılanmasına hüsnüzan etmeleri olağan‘ demiştiniz, ‘karanlık yüzlerini göremedik onların’ dediniz. Artık de benzeri şeyler söylüyorsunuz. Lakin bugün de farklı İslamî eğilimleri olan vakıflar, tarikatlar, cemaatler var ve bunların kimilerinin devlet içinde kimi kurumlara girdiğine, hatta birtakım bakanlıklarda güçlendiklerine dair haberler var. Bu bu türlü devam ederse yeniden tıpkı tehlikeyle karşı karşıya kalmaz mı Türkiye?

Olabilir, kalabilir. Bu tehlike her vakit vardır. Zira cemaatler sosyolojik varlıklardır. Cemaatler dün de vardı, bugün de var, yarın da olacak. Diyanet İşleri Başkanlığı olsun, hükümet olsun, bunların cemaat vasfını kaybedip kaybetmediklerine bir kontrol düzeneği getirilmesi lazım. Başıboş bırakıldıkları vakit onlar da FETÖ örgütü üzere kadrolaşabilir, kendi insanlarını en yüksek noktalara getirebilir.

Ancak cemaatler, tarikatlar evvelce de vardı. Rusya’da İslamın ayakta kalmasının, Balkanlarda Müslümanların sayıca hâlâ güçlü olmasının temelinde bu yapılanmalar vardır.

Türkiye’de de böyledir, siyasetçiler bunu çok iyi bilirler. Bunları ziyaretlere masraflar, bunların duasını alırlar. Bunlarla bağlantı kurarlar, oy dayanağına gereksinimleri olduklarını düşünürler. Hiçbir siyasetçi bunun dışında değildir, açık söyleyeyim.

Yalnızca AK Parti için değil, tüm siyasetçiler için mi söylüyorsunuz?

Hiç AK Parti’yle ilgili değil. CHP’si de, DSP’si de, şimdiki partiler de cemaatlere, tarikatlara sırt çeviremezler. Bunların düzgünü vardır, berbatı vardır, elbet güzelleriyle alaka kurarlar. HDP’lilerin bile elini öptüğü, hürmet duyduğu çok pahalı beşerler vardır. Bunlar vatansever, kıymetli insanlardır.

Getty Images

Vaktinde Gülen yapılanması için de benzeri şeyler söylendi.

Fakat ne var ki son yıllarda kendilerini tarikat mensubu üzere gösteren soytarılar, sahtekârlar türedi. Öteki cemaatler oluşumu çıktı, bunların denetlenmesi lazım. Sırtına bir cübbe geçiren adam neredeyse her gün televizyonlarda olmamalı. Lakin ben gönülden Allah’a bağlı insanların ne kadar memleket sever olduklarını şahitleriyim, sayıları az bile olsa bu insanlara güvenmek lazım. Kötülerinin de denetlenmesi, ayıklanması lazım.

Hangisinin makûs yahut iyi olduğunun ayrımı nasıl yapılacak?

Herkes yapar. Allah akıl vermiş.

Şunun için soruyorum, bu denli yıl boyunca Gülen yapılanması devletin içine girerken bunların görünmediği, Sayın Cumhurbaşkanı da dahil olmak üzere üst seviyeden itiraf edildi, ‘kandırıldık‘ denildi.

İkisini birbirinden ayıralım. Bunların 15 Temmuz’dan yahut 17-25 Aralık’tan evvel kendilerine yakıştırılan sıfat ‘hizmet hareketi’ydi ve cemaat olmalarıydı. Ama her alanda bir numara olmuşlardı. En soldan en sağa, en kırmızıdan en yeşile kadar ortak paydası demokrasi olan insanları bir ortaya getiriyorlardı. Bunun içerisinden 15 Temmuz’u nasıl düşüneceksiniz? Düşünsünler…

Pekala, öyleyse farklı bir cübbeye geçiyorum. Daha evvel iki defa hükümetin sert bir tavır içinde olduğu davalarla ilgili “Cübbemi giyesim geldi” demiştiniz. Bugün Türkiye’de adalet iyi işliyor mu, yargı bağımsız mı sizce?

Yargı, anayasa değişikliğinden sonra yalnızca bağımsız değil tarafsız da oldu, olmalı. Artık yeni bir sıfat daha eklendi. Birebir vakitte bahadır da olmalı. Bunu ekleyenler siyasetçiler, bence boş değil. Yalnızca yazılı hukuka bakacak, kararını verecek, temyiz mercileri iyi çalışacak, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları yahut AYM’nin kararları da uygulanacak. Bunu uygulamak için de cüret ve kararlılığa muhtaçlık var.

Buradan yargının bağımsız olmadığını düşündüğünüzü anlıyorum.

Eza var. Tam o denli bir tespit yapmayayım lakin bütün olarak yargıda sorun var mı derseniz, var. Hem de çok büyük meşakkat var. Bu ıstırapların giderilmesi için Türkiye’de tahminen bir iklim değişikliğine, anlayış değişikliğine gereksinim var.

Sanıyorum bu da olacak zira herkesin adaletten beklentisi büyük. Beklenti büyük olunca, muhtaçlık büyük olunca bunun ardı gelir. Gecelerin en koyu vakti, şafak vaktine en yakın olan zamanmış.

Bu iklim değişikliği bu iktidar vaktinde olabilir mi sizce?

Olacak Allah’ın müsaadesiyle. Olacak, olmalı.

AK Parti bir ‘özgürlükler partisi’ telaffuzuyla geldi ve farklı kesitlerden oy da aldı fakat bugün geldiğiniz noktada önemli kopuşlar oldu. Bugün artık beş, altı yıl evvel kopmuş olan ve sessiz kalan isimlerden yüksek sesle tenkitler de duymaya başladık. Ne oldu AK Parti’ye? Kırılma noktaları neydi?

Getty Images

Birinci geldiğimiz vakitten 2010 referandumuna kadar, 2013’teki bir grup olayların başlamasına kadar, tabir, teşebbüs, inanç ve fikir özgürlüğünden, fikir özgürlüğünden yanaydık.

Biz hoş bir periyot yaşadık, son vakitlerde tahminen birtakım geri gidişler var. 2011’de yüzde 50 oyu yalnızca AK Parti’nin çekirdeğinden almadık.

Artık alabilir miyiz? Herhalde alamayız.

İşte bunun sebebi nedir?

Bunun sebebi çok. Kale düşmüş de ordu kumandanı, kale kumandanını çağırmış. Bu kale niçin teslim oldu? Efendim 10 tane sebebi var, demiş. E say bakalım? Bir; barutumuz bitmişti. İkincisini saymaya gerek yok demiş.

Barut biterse kaleyi savunmak mümkün değil. Bunu benzeri bir kıssa olarak söylüyorum.

Renklerin hepsi hoştu lakin evvel beyaz bozuldu. Beyaz lekelendi mi ardı zati geliyor, alaca bulaca… Hoş günler göreceğiz çocuklar, güneşli hoş günler. Motorları süreceğiz denizin dalgalarına.

Siz vaktinde orta vermek gerekir diyerek faal siyasetten çekildiniz. Sizce AK Parti de dinlenmeye çekilse, iktidarda olmadığı bir devirde kendine dönse, neleri yanlış yaptık diye sorgulasa, daha güçlü bir geri dönüş olabilir mi?

Bunun için kenara çekilmesine gerek yok, artık de yapabilir isterse, tahminen de yapıyordur. Yani biz gövdemizi sağlam hale getirirsek yine eski günlere dönebiliriz zira şu halimizle bile milletin ümidi AK Parti’de.

Başka partilerin oylarını üç beş artırdıkları çok değerli değil lakin biz hâlâ çok değerli bir noktadayız. Öteki partiler ona alternatif olacak durumda değiller şu anda. Millet diyor ki “Senin kusurların, yanlışların var lakin ben ümidimi kesmedim senden”

Getty Images

Sanki liyakata verilen değer azaldığı için mi bu sorgulama zorlaştı? Öteki bir röportajınızda siz söylemiştiniz, oğlunuza mezun olduktan sonra birçok yerden müşavirlik teklifleri geldiğini lakin oğlunuzun kabul etmediğini anlatmıştınız. Buradan da anlıyoruz ki siyasalların yakınlarına bu teklifler geliyor.

Bu önemli bir sorun. Fakat Türk siyasetinde bu eski bir gelenektir. 2002’den 2007’ye kadar meclis başkanlığı yaptım. O vakit meclise alınacak takımların hepsi istisnai takımlardı. Tüm belgeleri inceledim, çalışanın üçte biri milletvekillerinin, bakanların birinci, ikinci dereceden yakınlarıydı.

Artık bu ehliyet ve liyakat konusunda çok büyük düşünceler konuşuluyor. Ben de şahidiyim. Bu istisnai takımlar ziyadesiyle çalıştırılıyor. Hatta turnike sistemine geçildi. Sizi alıp öteki takıma veriyor, sizin yerinize diğer birini alıyor, onu öbür takıma veriyor. KPSS’den 90 almış insan bu türlü bir şeye girmiyor lakin KPSS’de 50 puanı bile olmayan birisini istisnai takımdan alıyor.

Vaktinde Yüksek İstişare Kurulu’ndayken (YİK) “Siyasi bir misyon beklemiyorum fakat bir vazife verilirse hayır demem, yaparım” demiştiniz. Bugün bo denli bir teklif gelse ne dersiniz? AK Parti ile kendinizi nerede konumlandırıyorsunuz?

Artık o denli bir teklifin geleceğini düşünmüyorum. Lakin ben AK Parti’nin kurucusuyum, meskenin sahibiyim. AK Parti’de benden daha kıdemli insan yok. Ben bu partinin sac ayaklarından, kurucularından, temel taşlarından birisiyim. Buna kızanlar, kıskananlar, beni kötülemek isteyenler çıkabilir. Güneş balçıkla sıvanmıyor.

Başımı AK Parti’den diğer bir partiye çevirmem. AK Parti’de olacağım, cumhurbaşkanımızın yanında, etrafında olacağım. Ona karşı hiçbir vakit rakip olmayacağım diye bir içtihatta bulundum. Beni fazla zorlamasınlar. Zira içtihatlar vakit zaman değişebilir.

Muhalefet olarak değil tenkit yaparak katkıda bulunmak istiyorum diyorsunuz lakin son devirde tenkit yapan isimlerin bir formda sessizliğe döndürüldüğünü, sert reaksiyon aldığını, sizin YİK’ten istifa etmek durumunda kaldığınızı gördük. İçeride kalarak eleştirmenin hâlâ yapan olduğunu, sonuç verdiğini düşünüyor musunuz şu an?

Sonucun ne olacağını ben tayin edemem. Ben kendime bu türlü bir misyon biçtim. Benimki muhalefet değil, tenkittir. Muhalefet etmek isteyen arkadaşlarımız ayrıldı, partilerini kurdular. Bizim sözlerimiz kâr etmedi, biz mecburen ayrıldık dediler.

Beni fazla zorlamasınlar diyorsunuz, siz de o noktaya gelebilir misiniz?

Gelmem. Ben oradaki içtihadımı değiştiririm de bu türlü bir içtihat yapmam. Diğer bir parti kurmak yahut diğer bir partiye katılmak niyetinde değilim şu anda.

Sayın Erdoğan’a AK Parti içerisinde rakip olmak üzere bir niyetiniz olabilir mi?

Hayır, bu türlü bir niyetim katiyen yok.

Kısa bir müddet evvel KHK’lar ve yargıdaki kimi uygulamalar konusunda, tenkidin biraz ötesine geçip bir muhalefet partisinde yer alan Mustafa Yeneroğlu’yla görüştünüz.

Bunların birbiriyle ilgisi yok. Yeneroğlu çok iyi bir hukukçudur, benim çok beğendiğim bir insan hakları aktivistidir. İsimli yargılamalardaki yanlışlıklar üzerine bir kitap yazdı, bana da takdim etti. Ben de istişare etmek üzere kendisiyle görüşmeye gittim. Bu çok fevkalâde bir şey değil. Ben kimlerle görüşüyorum bir bilseler akılları başlarından masraf.

Ben HDP’lilerle de, CHP’lilerle de görüşüyorum. Ben hakikat arayıcısıyım. Söylenen kelam doğruysa ben o kelamı söyleyen kimdir diye bakmam, gerisinden giderim.

Ben Ayhan Bilgen’le de konuşuyorum. Biz kabul etseydik bize gelip milletvekili olurdu, bizimkiler sırtını dönünce HDP’den teklif alıp oraya gitti. Bu, insanın kötülük yaptığını göstermez ki; Ayhan Bilgen dayanılmaz bir sosyologdur. Çok başarılı bir belediye başkanlığı da oldu. Partisini kürsüden çok makul savundu. Dağdan gelenlere benzemiyor, o kentli bir insan.

Kısa bir mühlet evvel kırgın olduğunuzu söylemiştiniz. Daha evvel de farklı bir konuyla ilgili konuşurken “Gönül almak parti önderinin işidir” demiştiniz. Sayın Erdoğan’ın gönül almasını bekliyor musunuz sizden?

Biz ağabey-kardeş münasebeti içindeyiz. Özelde bana ağabey diye hitap eder, biz Tayyip Beyefendi diye ona hitap ederiz. Evet, eski samimi günler şu anda yok lakin bu bizim özündeki beraberliğimizi değiştirmez.

Elbette bana karşı söylenmiş kelamlardan ötürü kendisinden bir helallik dilerim, beklerim. Bu çok değerli zira benim için.

Ben onu Bahçeli üzere görmüyorum, Bahçeli geçmişten beri bizim dışımızda bir insan. O ne söylerse onunla öbür türlü hesaplaşırız vakti, yeri geldiğinde.

Lakin ağabey-kardeş ilgisi içerisinde olan beşerler birbirlerini kırmamalı, birbirlerine sırt çevirmemeli. Bir adam eşkiyaya sahip çıkarken benim kardeş diyebildiğim bir insan bana sahip çıkmazsa ben bundan gücenirim. Bunun da helallik olarak bana dönmesini isterim. Biz bunları kendi ortamızda halledeceğiz inşallah. Bundan ötürü bir kırgınlığım elbette vardır ancak bunu reddedecek noktada değiliz.

Benim de kusurlarım olmuş olabilir. Bunu biz kendi mabeynimizde kesinlikle çözeceğiz.

Getty Images

Sayın Bahçeli’den bahsetmişken, sizce MHP ile işbirliği AK Parti için bir can yeleği mi yoksa tartı mı?

Cumhur İttifakı konusunda Sayın Cumhurbaşkanımız çok savlı. Bunun mezara kadar devam edeceğini söylüyor ve bu beraberliği kimsenin bozmamasını dilek ediyor. O yüzden tenkit hakkımı ben şimdilik erteliyorum. Vakti gelir yahut gelmez lakin bugün bahs-i bedel değil.

İttifaklar her vakit gözden geçirilebilir, her vakit kâr-zarar istikrarı gözetilebilir. Statik değiliz biz, kaideler değişebilir. Bu değişen koşullar içerisinde iki taraf konuşup anlaşabilir, tahminen üçüncü partiye muhtaçlık duyulabilir, tahminen hiçbir partiye gereksinim duyulmayabilir. Bu MHP açısından da olur, bakarsınız ben tek başıma seçime gireceğim diyebilir.

Bugün iktidarda Sayın Bahçeli’nin onay vermediği bir adım atılabilir mi sizce?

Karşılık yok, no comment.

50+1 tartışmaları var son devirde, sizin fikriniz nedir bununla ilgili?

50+1 Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nin çabucak hemen temelidir. Birbirinden farklı düşünmemek lazım. Bunu çok benimsediğim için söylemiyorum lakin bu sistem anayasa oylamasından geçti ve buna halk karar verdi.

Lakin 50+1’i buradan çıkaralım da başkaları motamot kalsın derseniz bu birbirinden farklı bir şey olur. Zira bu sistemi getirenler ittifaka muhtaçlık duyulacak bir sistemi getirdiler. Cumhurbaşkanımız da bunun farkında, Temel Karamollaoğlu’na söylediklerine bakılırsa.

Bugün seçim olsa ne olur, öngörünüz nedir?

Ben önümü göremiyorum, ufkum daraldı. Evvelden pencereden baktığım vakit 10 yıl, 20 yıl, 30 yıl sonrasını görebiliyordum. Bugün göremiyorum.

Neden göremiyorsunuz?

Göremiyorum. Siz görebiliyorsanız bana da söyleyin.

Siz tecrübeli bir siyasetçisiniz. Sizin öngörülerinizin farklı bir manası var, onun için soruyorum.

(Gülerek) İnşallah sizin kadar kadir değer bilenler çıkarsa evet öyleyim. Şu anda göremiyorum lakin ben AK Parti’nin başarılı olmasını istiyorum, başarılı olacağına inanıyorum.

Getty ImagesArınç, altı yıl boyunca hükümet sözcülüğü yaptı

Az evvel bahsettiniz, 2001’de siyaset taban noktasındaydı, biz o denli bir ortamdan çıkarak geldik diye… O periyot bir ekonomik kriz de vardı. Şu anda da tıpkı ortamı görüyor musunuz? Siyaset şu an da taban noktasına gidiyor olabilir mi?

Türkiye’de yaşayan vatandaşlarımız bugün ne kadar çok zahmet çekiyorlarsa bu problemler gerçektir, bu inkâr edilemez. Doğal iktidar bunun sebeplerini farklı formlarda izah edebilir. Ona da girmeyelim. Fakat bu milletin gözü hâlâ “Tayyip Beyefendi, AK Parti bu işi düzeltir” noktasında. Bu ümidin kaybolmaması lazım.

2019’da İstanbul seçimleri tekrarlanırken “Geleceğin cumhurbaşkanı adayını yaratıyorsunuz” demiştiniz Sayın Ekrem İmamoğlu için. Millet İttifakı’nın adayı İmamoğlu olabilir mi, sizin fikriniz nedir?

Emin olun bunu bilmiyorum, düşünmüyorum. Ben bizim adayımızın kazanması gerektiğini düşünüyorum. Bizim adayımızın kim olacağı konusunda yalnızca Bahçeli’nin söylediği var, “Bizim adayımız Erdoğan’dır” diyor.

Lakin AK Parti cenahından ve şahsen Erdoğan’ın kendisinden “Ben aday olacağım” diye bir kelam gelmedi.

Olmama ihtimali var mı sizce?

O açıdan demiyorum. Cumhur İttifakı iki parti ise Bahçeli kendi çıkarları açısından bizim adayımız budur dedi. AK Parti’nin sözcüsünden, AK Parti’nin genel liderinden, Cumhurbaşkanlığı sözcüsünden “Bizim de önümüzdeki seçimde adayımız Sayın Cumhurbaşkanı” dediğini duymadık.

Yani şunu söylemek istiyorum, bugünden yarına bir karar vermemek lazım. Sayın Cumhurbaşkanımız elbette tekrar aday olmayı düşünüyordur, gönlünden geçiriyordur. Fakat bunun vakti artık değil. O doğrusunu yapıyor. Yarın bu açıklamayı yapar mı, yapmaz mı? Kurallara bakar, kendi imkanlarına bakar, gerçek olan nedir, buna bakar.

Bakın yalnızca BBC’ye söylüyorum, 2007’de cumhurbaşkanı adayımız kim olacak diye istişareye geldi. Ben dedim ki “Siz beş yıldır başbakansınız, çok başarılı oldunuz. Şayet gönlünüzden cumhurbaşkanlığını geçiriyorsanız hiç konuşmayalım, benim adayımsın, arkandayım” dedim. “Ben kendim düşünmüyorum” dedim. Bana yanıtı şu oldu, “Ben istişare etmeye geldim, şimdi karar vermedim.”

İstişaremizi yaptık, Abdullah Beyefendi üzerinde karar verdik. 23 Nisan’da bu konuşma, 24 Nisan’da bu açıklamayı yaptı. Tayyip Beyefendi bu mevzuları çok iyi düşünen, çok iyi hesaplayan bir insandır. Münasebetiyle önümüzdeki cumhurbaşkanlığı seçimi ne vakit olacak, hangi koşullarda olacak, siyaset nasıl şekillenmiş olacak, buna karar vermesi için bugün çok erken.

Koşullar değişirse Sayın Erdoğan’ın aday olmama ihtimalini görüyorsunuz siz bu durumda.

Ben onu bilmem. Aday olacağı vakti yahut adaylığını ilan edeceği vakti yahut bunun tam aksisini kendisi söyleyecektir. Ne vakit? İşte o vakit. Ben o vakti bilmiyorum, o vakti da kimsenin bilmesi mümkün değil.

Sayın Erdoğan bir halde çekilirse AK Parti’yi alıp götürecek bir isim yok mu? O vakit AK Parti bu gücünü de mi kaybedecek?

Siz çok iyi bir sorgucusunuz fakat beni bağışlayın ben buna yanıt vermek istemiyorum. “Bulunur kurtaracak bahtı kara maderini” diye bir şiir var. Türkiye yolda kalmaz. Türkiye inşallah sahibini bulur. Benim arzum yalnızca 40 yıllık arkadaşımın, Sayın Cumhurbaşkanı’nın bu bahisten da muvaffakiyetle çıkması.

Cumhuriyet