Netflix’te yayına girdiği kasım ayı başından beri büyük ilgiyle karşılanan ve en çok izlenen dizi olan Kulüp’ün ikinci ve son kısmı ocak’tan sonra yayına girecek. Bu dizinin kıymetini Yahudi kökenli sinema eleştirmeni, SİYAD üyesi Viktor Apalaçi, Behçet Üstün’e verdiği bir görüntü röportajda anlattı. Viktor Apalaçi, diziyi, Türk Musevilerinin yakın tarihine objektif yaklaşan birinci imal olduğu için çok değerli buluyor. Bundan evvel Türk gayri müslimlerinin hayatını özel olarak işleyen bir sinema yapılmadığını vurguluyor. Hakikaten de Yeşilçam sinemalarındaki gayrımüslimler daima aşağılanan, berbat yanları vurgulanan tipler olmuştu. Kulüp’te ise 1950’lerin hayatı mercek altına alınırken onların yaşadıkları haksızlık ve zulüm de lisana getiriliyor. Viktor Beyefendi mevzuyu şöyle aktarıyor:
“Projenin sahibi Banu Denizer, ailesi, anneannesi Matilda Asero ve annesi Raşel’in 1940’lardan 50’lerin sonuna kadar olan periyotta yaşadıklarını anlatmış. Senaryo grubu de bunu çok yanlışsız yansıtmış. O devrin acıları kendi ailemin yaşadıklarıyla da örtüşüyor. Dedem Alber, Balkan Savaşı’ndan dönemediği için babam ve kardeşleri yetimhanede büyümüş. Babam ben bir yaşındayken kendisinden istenen Varlık Vergisi’ni ödeyecek parası olmadığı için Aşkale’ye gönderildi. Geri dönebildi fakat bize yaşadıklarını hiç anlatmadı, yaşadığı eziyeti vefatından sonra beni büyüten ağabeyimden öğrendim. Çocukluğum Beyoğlu, Şişhane ve Kuledibi’nde geçti. Yazları Büyükada’ya giderdik. 1955’te 6-7 Eylül faciasında Kartal ve Maltepe’den motorlarla gelen yağmacıların elinden “Burada Müslümanlar yaşıyor” palavrasıyla kurtulduk! Meğer komşularımızla hiçbir problemimiz yoktu. Zati o devri Maksim Gazinosu’nda yaşayan Sacit Aslan da Kulüp dizisinde bahsi geçen Matilda ile Raşel’i tanıdığını, çalışanların dini ve etnik kökeniyle kimsenin ilgilenmediğini anlatıyor. “Aşkale’den dönüp parasız kalanların büyük kısmı yeni kurulan İsrail’e göç etti. Lakin orada da sıfırdan bir hayat kurmak hiç kolay değildi” diye devam ediyor.
Viktor Apalaçi, Kulüp’ü, yalnızca objektif olduğu için değil, sinematografik olarak da çok başarılı bulmuş. Kostüm, dekor ve müziklerin devir atmosferini çok iyi yansıttığını, oyunculukların üzerine laf söylenemeyeceğini vurguladıktan sonra “İlla tenkit istiyorsanız antika otomobiller çok ağır geçiyor” diyor.
Muharrir Zeynep Göğüş ise dizide tarihlerin tutmamasından şikâyetçi. “Matilda’nın babası Aşkale’de öldüyse tarih en erken 1942 olabilir, Raşel 17 yaşında bu sefer 1959’a geliyoruz, halbuki dizi 1955’te geçiyor” diye hesap yapıyor! O kadar kusur olur, bu bir belgesel değil, dizi deyip gelecek kısmı merakla bekliyoruz. Zira ikinci yarıda aksiyonun çok daha fazla olacağı kesin. Çekimler bitmiş. Gösterilmesi için herkesin birinci kısmı izlemesi ve heyecanın artması bekleniyor!
Cumhuriyet
