Rapor, dünya çapında eğitim sistemlerinde talebelerin dışlanmasına neden olan temel faktörlerin derinlemesine bir tahlilini sunuyor ve devletleri daha esnek ve eşit topluluklar yaratmak için mektepler tekrar açılınca arkada kalanlara odaklanmaya çağırıyor.
UNESCO Umumi Yöneticisi Audrey Azoulay, “Daha kapsayıcı bir eğitime geçiş yapılması mecburidir. Eşitsizlikleri daha da genişleten ve vurgulayan Covid-19 salgını sonrasında eğitimin geleceğini tekrar düşünmek daha da kıymetli. Harekete geçmemek toplulukların ilerlemesini engelleyecektir” dedi.
BİR GECEDE OLMAYACAK
Global Eğitim İzleme Raporu Yöneticisi Manos Antoninis’in, salgın ve eğitim üstüne görüşleri de şöyle: “Covid-19, bize eğitim sistemlerimiz hakkında tekrar düşünmek için gerçek bir fırsat verdi. Ama çeşitliliğe kıymet veren ve onları gerçekleştiren bir dünyaya ulaşmak bir gecede olmayacak. Bütün çocuklara tıpkı çatı altında eğitim vermek ve onların en iyi öğrendikleri ortamı yaratmak arasında kesin bir ket var, fakat Covid-19, aklımızı kullanırsak işleri farklı yapmak için bir alan olduğunu gösterdi.” Rapordaki kimi tespit ve teklifler şöyle:
DIŞARIDA KALMAK
258 milyon çocuk ve genç eğitimden külliyen dışlandı ve yoksulluk eğitime erişimin önündeki en büyük pürüz.
Düşük ve orta gelirli memleketlerde, en varlıklı yüzde 20’lik kesitteki ergenlerin ortaöğretimi tamamlama olasılıkları, en fakirlere nazaran üç kat fazla. Ortaöğretimi tamamlayanlar arasında, en varlıklı hanelerden gelen mekteplilerin temel okuma ve matematik becerisine sahip olma mümkünlüğü da fakir çocuklara nazaran iki kat fazla.
Tüm dünyada 2030 yılında tüm çocukların liseyi bitirmeleri hedeflenmesine karşın birçok Sahra-altı Afrika devletleri olmak üzere en az 20 devlette neredeyse tek bir fakir genç kız bile ortaokulu bitiremiyor.
Başkaca orta ve yüksek gelirli devletlerde anadilleri dışında bir lisanda eğitim gören 10 yaşındaki talebeler, okuma testlerinde anadili İngilizce olanların yüzde 34 nispetinde altında kaldı. 10 düşük ve orta gelirli memlekette, engelli çocukların okuma konusunda minimum becerilere ulaşmaları engelli olmayanlara nazaran yüzde 19 daha arkada.
EŞİTSİZ KURUMLAR
Birçok devlette hâlâ eğitimde ayrımcılığı ve yabancılaşmayı güçlendiren bir sistem var.
AÇIKÇA DIŞLANMA
Afrika’daki iki memlekette gebe kızların mektebe gitmesi yasak. 117 memleket çocuk yaşta evliliğe müsaade verdi, 20 devlet çocuk işçiliğini yasaklayan Milletlerarası Çalışma Örgütü’nün mukavelesini onaylamadı. Orta ve Şark Avrupa devletlerinin birçoklarında Roman çocuklar mekteplerden ayrıldı. OECD memleketlerinde, göçmen kökenli mekteplilerden üçte ikiden fazlası, öğrenci nüfusunun en az yüzde 50’sini kendilerinin oluşturduğu mekteplere gitti ve bu da akademik muvaffakiyet talihlerini azalttı.
ÖĞRENCİ YABANCILAŞIYOR
Talebeler müfredatta ve ders kitaplarında zayıf bir formda temsil edildiğinde kendilerini yabancılaşmış hissedebilir. Bayanlar, Malezya ve Endonezya’daki ortaokul İngilizce ders kitaplarındaki referansların yalnızca yüzde 44’ünü, Bangladeş’te yüzde 37’sini ve Pakistan’ın Pencap eyaletinde yüzde 24’ünü oluşturdu. 49 Avrupa devletinden 23’ünün müfredatı, cinsî yönelim, cinsiyet kimliği ve tabiri bahislerini ele almıyor.
DONELER DAIMA EKSİK
Düşük ve orta gelirli devletlerin neredeyse yarısında engelli çocuklar hakkında yerinde eğitim verisi yok. Hanehalkı anketleri, değerli bir anahtar. Gelgelelim devletlerin yüzde 41’i (dünya nüfusunun yüzde 13’ü) anket yapmamış yahut bu anketlerden done sunmamış. Antoninis, “Yetersiz olgu, fotoğrafın büyük bir kısmını kaçırdığımız manasına geliyor. Covid-19 sırasında aniden ortaya çıkan eşitsizlikler şaşırtıcı değil” diyor.
Cumhuriyet
