Yalova Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi’nde öğretim vazifelisi olan Ebubekir Sifil, TELE1 programcısı Cüneyt Akman ile Sözcü müellifi gazeteci Yılmaz Özdil için Diyanet’e davette bulunarak, “öldüklerinde cesetleri mescitlerimize sokulmasın, cenaze namazları kılınmasın” demişti.
Özdil, kendisi hakkında “cesedi mescide sokulmasın diyen” İlahiyatçı Ebubekir Sifil’e köşesinden karşılık verdi.
Özdil’in “Yobazın tehdidi” başlıklı yazısından ilgili kısım şu biçimde:
2003 yılıydı. AKP iktidara şimdi gelmişti. Üniversiteleri ele geçirmek için baskı uygulanmaya başlandı. Bilimsel bağımsızlığın karşısına din’i koyuyorlardı. AKP’ye biat etmeyen akademisyenler “din düşmanı” ilan ediliyordu. Tayyip Erdoğan çıktı, AKP siyasetlerine itiraz eden rektörlere açık açık “edepsizler” dedi. Bu laf üzerine rektörler peşpeşe açıklamalar yaptı…
İşte o gün… Atatürkçü rektörlere karşı Cumhuriyet tarihimizde görülmemiş bir yobaz tehdit savuruldu.
Türkiye Diyanet Vakıf Sendikası’nın Konya şube lideri çıktı… “YÖK lideri Kemal Gürüz, İstanbul Üniversitesi rektörü Kemal Alemdaroğlu ve arkadaşlarının cenazeleri mescitlere alınmayacak, cenazeleri yıkanmayacak, cenaze namazları kılınmayacak” dedi. “Arkadaşları” sözüyle kastedilenler, elbette öteki rektörlerdi. Yetmedi… Birebir sendikanın Gaziantep şube lideri çıktı, “Allah’ı inkar ediyor” diyerek, YÖK Lideri hakkında savcılığa hata duyurusunda bulundu. Türkiye bu insanlık dışı zihniyetle birinci defa işte bu türlü karşılaştı.
AKP’ye biat etmeyen ve “namazları kılınmayacak” diye tehdit edilen rektörlerin tamamı imha edildi, misyonlarından alındı, mahkemelerde süründürüldü, kimileri kumpas davalarıyla mahpusa atıldı. Onların yerine, FETÖ’cü rektörler ve AKP yandaşı rektörler getirildi. Yobaz tehdit devam etti. Yıllar içinde çok sayıda saygın insan amaç alındı.
YÖK lideri Profesör Erdoğan Teziç, Profesör Türkan Saylan, Profesör Yaşar Nuri Öztürk merhum olduğunda, Türkiye’nin sevgili sanatkarları Levent Kırca, Zeki Alasya, Tarık Akan merhum olduğunda, Türkiye’nin vicdanı pahalı ağabeyim Bekir Coşkun merhum olduğunda daima birebir tehdidi savurdular: “Cesetleri mescide alınmasın, rahmet okunmasın, cenaze namazları kılınmasın, kiliseye götürün.” AKP’nin akil gazetecisi “bunların ölülerinin gerisinden konuşabiliriz, bizim ölülerimiz başka, bunların ölüleri ayrı” diye yazdı. Mustafa Koç merhum olduğunda “Yahudi adetleriyle gömün” dediler.
En son… Ebubekir Sifil isminde bir yobaz, Diyanet’e davette bulundu, “gazeteciler Yılmaz Özdil ve Cüneyt Akman öldüklerinde cesetleri mescitlerimize sokulmasın, cenaze namazları kılınmasın” dedi. Bu arkadaş, akademisyen. “Doçent” sıfatı taşıyor. Yalova Üniversitesi’nde öğretim vazifelisi olarak çalışıyor Yani açıkça görülüyor ki… 2003 yılında akademisyenleri “cenaze namazınızı kılmayız haa” diye tehdit edenler, 2020 yılında akademisyen sıfatıyla “cenaze namazınızı kılmayız haa” diye tehdit savuruyorlar.
Bilim yuvası üniversitelerimizin, IŞİD zihniyetli tarikat yuvaları haline getirildiğinin hüzünlü ispatıdır bu. Merdivenaltı ilkel eğitimleri nedeniyle İslamiyet’in temel ideolojisinden bile haberi olmayan, din’i kendi inhisarında zanneden, mescitleri babasının tapulu malı zanneden yobazların… Fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür üniversitelerimize kabus üzere çöktüğünün ispatıdır. Üstelik… Şu anda bütün dünyada pandemi nedeniyle trajedi yaşanırken, Türkiye’de katmerli trajedi yaşanıyor. Zira, koronavirüs nedeniyle hayatını kaybeden onbinlerce insanımızın cenazesi, mescide bile götürülmeden toprağa veriliyor. Türkiye’de onbinlerce aile, babasının, annesinin, evladının, akrabasının cenazesini mescide götürememenin, kısıtlamalar nedeniyle cenaze namazını bile kılamamanın ızdırabını yaşıyor. Tam bu türlü çaresiz bir devirde, “cesedinizi mescide almayız haa, cenaze namazınızı kılmayız haa” diye tehdit savurması, dini vecibemizi cezalandırma sistemi olarak kullanması… Şuursuz yobazın, insanlıktan ne kadar çıkmış olduğunun, bizi tehdit ederken aslında kimleri rencide ettiğinin farkında bile olmadığının ispatıdır.
Bana gelince… Mescide almazsan, cemevinden kaldırırlar, müsterihim. Sen düşün!
Cumhuriyet
