Geçtiğimiz günlere İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin konut sahipliğinde gerçekleşen Dünya Belediyeler Birliği Kültür Zirvesi’ne sonrasında yaşanan tartışmalar damga vurdu.
İzmir Büyükşehir Belediyesi tepe kapsamında 10 Eylül 2021 tarihinde bir gala yemeği düzenledi.
Gecede dünyaca ünlü sufi dansçı Ziya Azazi sahne aldı.
Başında siyah sarık ve üstte siyah altta kırmızı olmak üzere 2 kat Mevlevi kıyafeti ile sahneye çıkan Ziya Azazi ney ve oyun havası eşliğinde dans etti.
Sonrasında ise kıyafetini çıkararak dansa sarıksız ve yarı çıplak bir formda devam etti.
Akabinde nam-ı başka Cumhur İttifakı ortakları AKP ve MHP’li isimler başladı dünyaca ünlü dansçı Ziya Azazi’yi toplumsal medyada ‘çıplak semazen’ sözleriyle amaç almaya.
Tabi Lider Tunç Soyer’de nasibini aldı bu tenkit bombardımanın da.
İzmir Büyükşehir Belediyesi dans sanatkarı Ziya Azazi’nin gösterisinin bir sema ayini olmadığını açıklasa da yandaş medya bunu duymak istemedi.
Neymiş efendim 700 yıllık Sema zikrinin bu biçimde işlenmesi ve yansıtılması çok reaksiyon çekmiş.
Kutlama, anma ve tanıtımlarda işi zıvanadan çıkarmayı beceri saymakla birlikte 9 Eylül yürüyüşü kortejinin önünde palyaçoları, hokkabazları yürüten İzmir Büyükşehir Belediyesi; artık de 700 yıllık Mevlevi kültürünü kurban etmişmiş.
Böylece de ulusal ve manevi kıymetler sarsılmış.
Aslında sarsılan nedir biliyor musunuz?
Özgürlükler, özgürlükler, özgürlükler…
Zati özgürlük sorunu insanlık tarihiyle başlayan en değerli problemlerden biri olarak daima karşımıza çıkmakta.
İdeoloji tarihindeki birçok filozof ve müellif insan varlığını çeşit olarak ele almaya başladığı andan itibaren özgürlük sorunuyla uğraşmaya başladılar.
Dünyaca ünlü filozof Aristoteles ise özgürlüğü en net ve geniş manasıyla şöyle söz etmiştir.
İnsanın kendi aklı aracılığıyla (çünkü tercih enine uzunluğuna düşünülerek karar verilendir ve enine uzunluğuna düşünme akıl aracılığıyla yapılır) tercihte bulunmasıdır.
Öteki bir formda tabir ile özgürlük, insanın yapıp etmelerini, kendi gücü ve imkanları dahilinde yapabilmesidir.
Maalesef ki günümüzde iktidar kanadı topyekün bir kişinin kararı üzerinden ömürlerini sürdürdükleri için kendi akıl gücü ve imkanlarını kullanamamaktadır.
Böylelikle sağlıklı düşünemeyen ve olayları gerçek yorumlayamayan kitleler ortaya çıkmaktadır.
Özgür kanıya sahip olmayan bir toplumun sanata ve sanatkara olan bakışının da tarafsız olması şüphesiz mümkün değildir.
Unutulmamalı ki her toplumun ömür biçimi ve bunu sürdürmekle vazifeli her devlet ayırt edici özelliğini Anayasasında bulur.
Her bir Anayasa, insanların ne için bir ortaya geldiklerini, yani toplumsal ve dolaylı olarak kişisel hayatın ereğinin ne olduğunu, neden bir devlet kurduklarını ve hasebiyle bu toplumu oluşturan her bir insanın ne için yaşadığını yahut yaşaması gerektiğini yani, hayatta baş kıymet olarak kabul edilmesi gerektiğine inanılan şeyin ne olduğunu somutlaştırıp ilan eden bir üst hukuk dokümanıdır.
Bu nedenle özgürlüklerin ve özgür fikrin karşısında olmak anayasayla aksi düşmektir.
Lütfen! Bırakınız beşerler sanatı nasıl istiyorlarsa o denli yapsınlar.
Özgürlük, birinin engellenmeden ya da sonlandırılmadan istediğini seçebilmesi, yapabilmesi ve hareket edebilmesi değil midir?
Pekala o vakit Ziya Azazi’ye, Tunç Soyer’e yapılan bu kıyım nedir?
Cumhuriyet
