Gazetemiz müellifi Barış Terkoğlu, “Cesedin başında göbek atan tarikat” başlıklı dikkat çeken bir yazı kaleme aldı.

Terkoğlu bugünkü yazısında, 2006 yılında Rufai tarikatında yaşanan cinayeti ele aldı. Gazeteci Fethi Yılmaz’ın “Katli Vacip” isimli kitabındaki cinayetle ilgili detayları paylaşan Terkoğlu, “Rufailer zikir merasimlerinde kendilerinden geçiyor, bedenlerine kesici, delici aletler sokuyor. Fakat, kelamını ettiğim sıradan bir tarikat haberi değildi. Çünkü İsmail Hikmet Öncel, yabanî bir cinayetin kurbanıydı. Hem eşi Leyla Öncel, hem mensubu olduğu tarikatın piri, hem de pirin ailesi, cinayet nedeniyle suçlanıyordu.” sözlerini kullandı.

Terkoğlu yazısının devamında, piri ile zıt düşen İsmail Hikmet’in bir bağ konutunda öldürüldüğünü akabinde burada kına gecesi yapıldığını anlattı.

Terkoğlu’nun yazısı şöyle:

“Çok kelam söyledi. Çok öykü anlattı. Rivayet odur ki Yunus üç bin şiir yazmıştı. Her Yunus’un bir Molla Kasım’ı vardır. ‘Şeriata aykırı’ dedi. Binini yaktı, binini suya attı, son binde ‘Derviş Yûnus bu kelamı eğri büğrü söyleme / Seni sîgaya çeken bir Molla Kasım gelir’ beytine rastladı. Yakılanlar göğe, sudakiler balığa döndü, kalanı beşere kaldı. Molla Kasım mı? Yaktığının, boğduğunun başında oturup günahlarına ağladı. Günahını da din ismine işledi, affını da Tanrı’dan diledi. Molla Kasım’ların devranı daimi hiç bitmedi.”

Gazeteci Fethi Yılmaz’ın “Katli Vacip” kitabı, benim yazdığım bu satırlarla başlıyor. Kitap, Türkiye’nin karanlık sisteminin sembolü tarikat ve cemaatlerin sır cinayetlerini aydınlatıyor. Katledilenler “imansız” sanmayın. Son nefeslerini inanarak verenlerin mevti, “Müslüman kardeşleri”nin elinden oluyor. Buna karşın her cinayete inanç karıştırılıyor. Kan alan çıkar, din kılıfına sokularak kutsallaştırılıyor. Geriye, gözü kara bir müride, “öldür” demek kalıyor. İşin ilginci, nasıl oluyorsa yargı, cinayet işleyen müritleri “mecburen” cezalandırırken azmettirenlere gözlerini kapatıyor.

Tamamı dehşet verici. Ama bir tanesi var ki aklımdan çıkmıyor. Tahminen yıllar evvel haberlerde gördüğüm manzaradan. 12 Aralık 2006 tarihinde Milliyet gazetesinde yer almıştı. Rufai tarikatının zikir merasiminde, ellerinden duvara çivilenecek kadar pirine teslim olmuş İsmail Hikmet Öncel’in fotoğrafından kelam ediyorum.

Rufailer zikir merasimlerinde kendilerinden geçiyor, bedenlerine kesici, delici aletler sokuyor. Ancak, kelamını ettiğim sıradan bir tarikat haberi değildi. Çünkü İsmail Hikmet Öncel, yabanî bir cinayetin kurbanıydı. Hem eşi Leyla Öncel, hem mensubu olduğu tarikatın piri, hem de pirin ailesi, cinayet nedeniyle suçlanıyordu.

‘BENİM BAŞIMA GELEN SENİN BAŞINA GELSE’

Nasıl mı?

İsmail Hikmet Öncel ile eşi Leyla Öncel, 14 Şubat 2006’yı sonraki güne bağlayan gece, “bir nedenle” hengame etti. İsmail Hikmet meskeni terk etti. Her ikisi de Rufai tarikatından, 1981 doğumlu genç Pir Ömer Faruk Tüker’in müridiydi. Neden hengame etmişlerdi?

Bir tez, Leyla Öncel’in, eşinin aldığı altınları pıra vermesiydi. Öteki ise iddianamede şöyle anlatıldı:

“Sanık (şeyh) Ömer Faruk Tüker ile maktulün eşi Leyla Öncel ortasında 2006 yılı ocak ayından itibaren duygusal yakınlık oluştu. (…) 01 Ocak 2006 tarihinden olayın olduğu 25 Şubat 2006 tarihine kadar telefonda çabucak her gün uzun vadeli görüşme yapmalarının yanı sıra 01, 22, 27, 28, 29, 30 ve 31 Ocak – 03, 05, 09, 11, 22 ve 21 Şubat 2006 günü geç saatlerde (saat 23.00-05.00 arasında) karşılıklı ileti gönderdikleri…”

Cinayeti itiraf eden katil İbrahim Bakır da bu iddiayı doğruladı. Katlettiği ve birebir vakitte bacanağı olan İsmail Hikmet’in ona, “Benim başıma gelen senin başına gelse sen de tıpkı şeyi yaparsın” dediğini söyledi.

Hem piri hem eşi ile zıt düşen İsmail Hikmet’i öldürme işi, pirin müridi İbrahim Bakır’a ve pirin kardeşi Mustafa Tüker’e düşmüştü.

‘MANEVİ BİR EMİR’

Daha da beteri…

O akşam bağ konutunda, Pir Ömer Faruk Tüker’in öteki kardeşi İbrahim Halil’in kına gecesi vardı. Sonraki gün evlenecek damat için yapılan kutlama ertelenmedi. Art bahçede İsmail Hikmet’in cesedi soğurken, bağ konutunda oyun oynandı.

Arayış, İsmail Hikmet’in kardeşlerinin kayıp ağabeylerinin peşine düşmesiyle başladı. Polis gelip bağ meskeninde arama yaptığında, gömü ve kan izlerini fark etti. Mezar açıldığında, İsmail Hikmet’in 15 mermi yemiş cesedi bulundu.

Cinayeti evvel pirine biat etmiş İbrahim Bakır tek başına üstlendi. Olayı, “kravat çekme latifesi”yla başlayan şahsi hasımlığa bağladı. Pekala, cinayeti tarikat adresinde işleyip bir de oraya gömme işini nasıl gerçekleştirmişti? Pirin kardeşi Mustafa Tüker’in cürüm ortağı olduğunu itiraf etti. Azmettiricinin pir olduğunu da söyledi. Anlattığına nazaran, Leyla Öncel ile duygusal ilgisinin duyulması korkusu yaşayan Pir Ömer Faruk Tüker, “manevi bir emir” diyerek Bakır’ın vazifesini açıklamıştı. Mahkeme sürecinde, Leyla Öncel’in pirinin fotoğraflarını sakladığı, ona şiirler yazdığı da ortaya çıktı.

YARGIÇLAR FETÖ’DEN GİTTİ

Gelgelelim…

Davada tutuklanan Pir Ömer Faruk Tüker’i bir el koruyordu. Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesi, pir hakkında, kanıt yetersizliğine dayanarak beraat kararı verdi. İbrahim Bakır ve pirin kardeşi Mustafa Tüker’i ise müebbet mahpusa mahkûm etti. Pirin kardeşi ve en sadık adamı durup dururken, şeyhle sorun yaşayan bir müridi, hem de tarikatın zikir konutunda, pirden habersiz neden katletmişlerdi?

Mahkeme bu soruya cevap vermedi? Lakin kıssa FETÖ operasyonlarıyla daha da enteresan bir hal aldı. Kitapta anlatılana nazaran, “Yetmez lakin evet” denilen referandumun akabinde oluşan HSK, mahkeme lideri Ahmet Turan Doğan’ı, Yargıtay’a kadar taşımıştı. Doğan, 15 Temmuz’un akabinde evvel misyondan alındı, sonra tutuklandı, 2019’da FETÖ üyeliğinden ceza aldı. Heyetin öteki hâkimi Zeynep Ateş de FETÖ gerekçesiyle ihraç edildi. Tarikatların hatalarını FETÖ’nün temizlediği, FETÖ’den boşalan yerlere öbür tarikatların geldiği döngü, yeni bir evreye geçmişti.

Tarikat ve cemaatlerin kadrolaşmasını yıllarca konuştuk. Çocuklara ve bayanlara istismar öykülerini tartıştık. Mahkemelerdeki işlerini nasıl çözdüklerini anlattık. Fethi Yılmaz’ın “Katli Vacip”i ise kutsal kitaplardaki “öldürmeyeceksin” buyruğunun, nasıl “pir için öldüreceksin

İsmail Hikmet, kendisinden 18 yaş küçük Rufai hocasına “pirim” diyordu. Elini çivileterek gösterdiği bağlılık, onu tıpkı dergâhta son nefesine götürdü. Kendisini pıra bağlayan saf inancı, adeta İsmail Hikmet’in içeceğine atılan afyon olmuştu.

İsmail Hikmet’in kıssasını okuyunca, “laiklik, en çok dindar yurttaşlarımızın inançlarının onlara bir bıçak üzere saplanmasını engelliyor, inançlarını sömürüden özgürleştiriyor” diye yazdığım önsözü şöyle bitirdim:

“Kim bilir gökte mi yoksa balıkların karnında mı? Yunus’un kelamı uçtu gitti. Tahminen bugün değil lakin kesinlikle yarın. Türkiye ‘sigaya çeken’lerin şiddetinden başı yukarda çıkacak.”

Cumhuriyet