İsmi “Evlilikten Sahneler” olunca oyun, çiftler ortasında oldukça bir ilgi çekmiş anlaşılan. Salonu dolduran seyircilere bakıyorum, ekseriyetle çiftler. Kendi hayatlarından sahne var mı ya da sorun varsa nasıl çözeriz uğraşı mi, dikkatle bakıyorlar! Oyun iki perde, biraz daha ekonomik davranıp daha az şarap içerlerse tek perdede de bitebilirmiş üzere geldi bana. Ingmar Bergman’ın yazıp yönettiği kült sinemasından Ece Dizdar çevirmiş ve başrolde oynuyor. Tiyatroya uyarlayan ve yöneten Kayhan Berkin, yalnızca tiyatroya değil, biraz da bize uyarlasaymış sanki nasıl olurdu? Olağan ki problemler üniversal lakin bilhassa son 10 yılda toplum o denli bir değişim geçirdi ki birtakım reaksiyonlar ve olaylar bize hayli yabancı geliyor. Şöyle ki oyunda evli çiftler birbirlerinin diğer biriyle cinselliği konusunda bile fazla bir reaksiyon vermiyor; halbuki Türkiye’de bırakın alakayı, ihtimali bile cinayet sebebi artık.

KOZMİK PROBLEMLER…

Oyunda salonun imkânlarına uygun olarak minimal bir sahneleme yapılmış, tıpkı yerde ışıklar karartılıp hayalet oyuncular tarafından dekor değiştiriliyor ve öbür sahneye geçiliyor. İki değerli yer var: yemek ve yatak odası. Ömrün temel süreçleri, beslenme ve cinsellik mi desek? On yıllık evli çiftimizin göründüğü kadarıyla eksiksiz bir evliliği var. İkisi de iyi yetişmiş, meslek ve iş güç sahibi, iki çocukları, sık sık görüştükleri aileleri ve yakın dostları var. Planlı ve tertipli yaşıyorlar; ancak gözlendiği kadarıyla düzgün beslenmiyor ve hiç sevişmiyorlar. Süratli hayat içinde ikisine de yer ve vakit kalmıyor! İlgileri üzerinde de pek de konuşmuyor hatta birbirlerini dinlemiyorlar; zira ikisi de akışına bırakmış. Olağan ki size oyunu anlatmayacağım. Bu oyun, İKSV Tiyatro Festivali’nde konuk Hollanda Tiyatrosu’ndan seyrettiğim Oedipus ve Medea üzere bilinen antik trajedilerden günümüze uyarlanmış değil. Günümüzde geçen, sürprizlerle dolu lakin evlilik kurumunun hiç değişmeyen üniversal meselelerini tartışan bir oyun. Doğal benim kasvetim daha evvel izlediğim o iki oyunla beklenti çıtamı çok fazla yükseltmiş olmam. Her ikisinde de oyunculuklar öylesine doğal, içten ve su üzere akıp gidiyordu ki o seviyesi arıyorsunuz.

METİN SIKINTILI

Cumhuriyet